W dniu 25.04 odbył się rajd po Starym Sączu. Choć pogoda nam nie dopisała, nie brakowało uśmiechu i dobrej zabawy.

Naszą trasę rozpoczęliśmy na Rynku. Tam wysłuchaliśmy informacji na temat miasta, które przedstawiła nam Wiktoria uczennica klasy 5. Potem udaliśmy się w okolice Klasztoru św. Kingi. Zaliczany jest on do najcenniejszych założeń klasztornych w Polsce i w 2018 roku został wpisany, wraz ze starym miastem, na listę „100 Pomników Historii na stulecie odzyskania niepodległości”. Zespół klasztorny usytuowano obok miasta, po jego wschodniej stronie, na stromym wypiętrzeniu doliny Popradu. Odwiedziliśmy przyklasztorny kościół pw. św. Trójcy i św. Klary. W środku mogliśmy zobaczyć gotyckie sklepienia krzyżowo-żebrowe w prezbiterium i kaplicy św. Klary. Jednonawowa całość jest na planie prostokąta z przylegającym wielobocznym prezbiterium. We wnętrzu świątyni znajdują się ołtarze, wśród których najcenniejszy, główny, z czarnego marmuru oraz stiuku, z płaskorzeźbą Trójcy Świętej, był dziełem Baltazara Fontany. Z jego warsztatu pochodziły też trzy, z czterech, boczne ołtarze stiukowe z lat 1696-99. Poświęcone są one  św. Antoniemu, św. Klarze, św. Kindze, a także Matce Bożej Pocieszycielce Strapionych. Do szczególnie cennych w tej świątyni zaliczana jest barokowa ambona w kształcie drzewa Jessego – genealogicznego drzewa Jezusa i Marii z roku 1671. A także XVII-wieczne polichromie przedstawiające życie fundatorki. W przedsionku kościoła stoi kamienna gotycka chrzcielnica z początków XV w. w kształcie ośmiobocznego kielicha z bogatymi zdobieniami rzeźbiarskimi. Na drzwiach zakrystii znajdują się malowidła z XVII w.

Drugim punktem naszej trasy był Ołtarz Papieski. Tutaj wysłuchaliśmy informacji dotyczącej tego miejsca przygotowanych przez Marysię uczennicę klasy 5. Ołtarz papieski został wzniesiony jako budowla tymczasowa, w celu odprawienia przez papieża Jana Pawła II 16 czerwca 1999 mszy świętej związanej z kanonizacją świętej Kingi. Po zakończeniu uroczystości podjęto decyzję o pozostawieniu go na stałe. Ołtarz został wykonany według projektu architekta Zenona Andrzeja Remi z Zakopanego, z którym współpracował jego syn, Zenon Bartosz Remi. W latach 1999-2003 obiekt został poddany przeróbkom konstrukcyjnym, które nie zmieniły jednak jego wyglądu.

Trzecim punktem było Muzeum Jana Pawła II. Wewnątrz mogliśmy zobaczyć między innymi strój narciarski papieża, strój oraz plecak na wyprawę w góry, medale i odznaki z różnych części świata, fotel z helikoptera którym podróżował Ojciec Święty, buty a nawet ręcznik.

Czwartym punktem było Leśne Molo. Miejsce niezwykle malownicze. Atrakcja jest dopiero dwa lata otwarta a już cieszy się dużą popularnością. Informacje na temat tego miejsca przygotowała Julka uczennica klasy 5.  Miejska Góra od zawsze była ulubionym miejscem spacerów i wycieczek. Trudno się zresztą dziwić – to rozległy, prawdziwy las.. Poza tym przy odrobinę wysiłku, z góry mamy piękny widok na przytulony do niej od wschodu Stary Sącz i Kotlinę Sądecką. Widok z platformy na końcu trasy jest  rzeczywiście oryginalny i jedyny w swoim rodzaju. U stóp Stary Sącz z najważniejszymi budowlami, dalej Poprad wpadający do Dunajca, Nowy Sącz i wzgórza za nim, po prawej szczyty Gór Grybowskich, najdalej na zachód wysuniętego pasma Beskidu Niskiego z Jaworzem, Marganią Wyżną i Kozim Żebrem.  Ale atrakcyjne są nie tylko widoki – najpierw sam spacer śladem szklanych kul, gdzie mogliśmy prześledzić cykl życiowy kumaka górskiego, a potem ponad 200-metrowy marsz drewnianym traktem, który pozwala zanurzyć się między drzewami, a dzięki olbrzymiemu hamakowi, czy przeszkleniom na końcu ścieżki dostarcza też sporo adrenaliny.  

Piątym i ostatnim już punktem na naszej trasie było Bobrowisko. Powstało ono w widłach dwóch rzek – Dunajca oraz wpadającego do niego Popradu. Już w latach 50-tych zeszłego stulecia rozpoczęto tu wydobywanie kruszywa. Żwirownia funkcjonowała przez ponad 40 lat i ćwierć wieku temu zakończyła swoją działalność, a teren poddano rekultywacji. Zwiedzając tę atrakcję można znaleźć malutką makietę nawiązującą do dziejów miejsca. Na szczególną uwagę zasługują bobry, które tutaj się osiedliły. Budują swoje tamy korzystając z drzew rosnących w sąsiedztwie. Spostrzegawcze oczy dostrzegą gdzieniegdzie poobgryzane drzewa. Mieszka tu również też para łabędzi niemych. A wiosną tętni tutaj ptasie życie. Informacje na temat tego miejsca przygotowała i zaprezentowała Julka uczennica klasy 5.

Zmoknięci, zmarznięci, zmęczeni ale zadowoleni wróciliśmy do domu.